Üç bin Müslüman yüz bin Rum'a galip gelmişti: Mûte muharebesi

Mûte Harbi, Peygamber Efendimiz'in hicretinin seki­zinci senesinde vukû bulmuştur. Resûl-i Ekrem sallallâhu aleyhi vesellem Efendimiz Busra valisine Haris bin Umeyr (r.a.) ile bir nâme-i saadetlerini göndermişti. Hâris, Şam diyarında Mûte denilen mahalle varınca, elçi olduğu bilindiği halde Rum kayserinin kumandanların­dan Şurahbil tarafından şehid edildi. Bunun üzerine Şurahbil üzerine üçbin kişilik bir İslâm ordusu gönderildi. Vâdii-Kurâ'da düşman ile savaş yapıldı, ilk karşılaşma­da düşman bozuldu, İslâm ordusu Maan'a vardı. Kayse­rin yüzbin neferden ziyâde bir ordu çıkardığı işitildi; fakat, İslâm ordusu geri dönmeyip Mûte'ye kadar yürü­dü, bu mevkide şiddetli bir harbe tutuştu.

Mûte savaşında İslâm sancağını tutan Zeyd bin Hârise, sonra Cafer bin Ebî Tâlib, daha sonra Abdullah bin Revâha Hazretleri şehid düştüler. Nihayet, orada bulu­nan Seyfullah (Allah'ın kılıcı) Hâlid bin Velid islâm as­kerini başına topladı, o gün muvaffakiyetle harp etti. Ertesi gün, ordunun iki koluna mevkilerini değiştirtti ve yine arslanca harbe başladı. Müslümanlara imdat gelmiş zanneden düşmanın gözü yıldı ve en nihayet düşman ordusu bozulup geri çekildi. Hazret-i Hâlid de bunu fırsat bilip islâm ordusu ile Medîne-i Münevvere'ye döndü.

Müslümanların Romalılar ile yaptıkları ilk harp Mûte muharebesidir. Bu savaşta üç bin müslüman yüz bin Rum'a galip gelmişti ki, Ashâb-ı Kirâmın en yüksek ma­nevî bir kuvvete mâlik bulunmuş olduklarını isbât eder.

Bu harp Mûte'de cereyan ederken Resûl-i Ekrem Efendimiz harp sahasında neler olduğunu görüp biliyor, islâm sancaktarlarının şehid düştüklerini mübarek gözlerinden yaşlar akarak Ashâb-ı Kirâmı'na haber veri­yordu. Hazret-i Cafer'e kesilen iki koluna bedel taraf-ı ilâhîden iki kanat verildiğini de beyân buyurdu. Bu cihet­le bu muhterem şehide Câfer-i Tayyâr denilmiştir.

Allâhü Teâlâ bütün ashâb-ı kiramdan razı olsun, âmin!